22 kwietnia 1945 roku – niemiecki obóz koncentracyjny Sachsenhausen wyzwoliły oddziały 2. Warszawskiej Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego Wojska Polskiego oraz Armii Czerwonej. W obozie pozostało jedynie 3000 więźniów.
Wśród tych 3 tys. – kilkuset zmarło w okresie kilku tygodni po wyzwoleniu. Obóz znajdował się 30 km na północ od Berlina
Więźniami byli obywatele wielu narodowości: Polacy, Niemcy, jeńcy radzieccy, Romowie, Sinti, później Żydzi. Był to obóz tzw. „zielony”, czyli przebywali w nim na początku więźniowie „nie-polityczni”, jak również lotnicy brytyjscy czy dzieci oraz Świadkowie Jehowy.
Więźniów wykorzystywano do pracy niewolniczej, podczas której byli oni mordowani oraz umierali z wycieńczenia i chorób.
Ogółem w latach funkcjonowania obozu 1936-45 przez KL Sachsenhausen i jego filie przeszło ich ponad 200 000 osób, z których dziesiątki tysięcy zginęły, choć dokładną liczbę ofiar trudno ustalić.
Po wojnie tereny obozu zostały wykorzystane przez ZSRR, gdzie utworzono tu jeden z dziesięciu tajnych obozów istniejących na terenie podległych im obszarów Niemiec. Umieszczano w nim funkcjonariuszy NSDAP, osoby podejrzane o opór przeciwko radzieckiej okupacji Niemiec, żołnierzy Armii Czerwonej, których podejrzewano o dezercję lub kontakty ze światem kapitalistycznym.
Obóz ten, wzorowany na gułagach, istniał do 1950 roku. Przeszło przezeń około 60 000 osób, z czego 12 000 zmarło na skutek chorób, wycieńczenia, głodu. Przy likwidacji obozu wysadzono w 1953 r. krematorium.
W 1961 roku na terenie byłego obozu otwarto Muzeum Międzynarodowego Ruchu Oporu. W 1993 roku Muzeum zostało kompletnie odnowione. Zmieniono koncepcję ekspozycji – zamiast jednego muzeum, ekspozycję rozmieszczono w 13 miejscach, których dotyczy. Zrekonstruowano kilka baraków przedstawiających życie codzienne więźniów i karcer.
W miejsce betonowego zadaszenia ruin krematorium wybudowanego w czasach NRD postawiono ażurową białą konstrukcję. Pozostawiono enerdowski pomnik antyfaszystowski. Na teren obozu wchodzi się przez główne wejście w wieży A przez bramę z napisem „Arbeit macht frei”.
źródła:
http://www.dw.de/remembrance-has-no-expiration-date-at-sachsenhausen-ravensbr%C3%BCck/a-18392845
http://www.scrapbookpages.com/Sachsenhausen/ConcentrationCamp/Death%20March.html
[…] i 2. Warszawską Dywizje Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego – mój dopisek, a tutaj więcej o wyzwoleniu Sachsenhausen). Jedenastoletni chłopiec był wolny, ale pozostał bez […]
PolubieniePolubienie