Niedawno pokazano po raz pierwsze nieznane fotografie z wydobyty wraku XIX-wiecznego parowca SS Central America. Zatonął w 1857 roku podczas huraganu, podczas którego zginęło ponad 400 osób. Był nazywany „złotkiem statkiem” ponieważ przewoził olbrzymi skarb m.in. 9 ton złota, pochodzące z okresu „Kalifornijskiej gorączki złota”. Na fotografiach znajdują się portrety pasażerów feralnego rejsu i ich rodzin.
Czytaj dalej »
Niedokończony minaret Kalta w uzbeckim mieście Chiwa, 5 km od granicy z Turkmenistanem. Jego budowę zlecił w 1851 r. ówczesny chan Chanatu Chiwy Mohammed Amin Khan. Chciał mieć minaret tak wysoki, aby z jego szczytu widział całą drogę do Buchary. Jego śmierć w 1855 roku w walce z Persami położyła kres tym ambitnym planom. Niedokończony minaret mierzy zaledwie 25 metrów. Od 1990 roku znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Autor: Jacek Czubacki
Bryła masła w drewnianym pojemniku, datowana na lata 775-895. Została znaleziona w torfie w irlandzkiej wsi Muckanagh w hrabstwie Mayo. Obecnie jest na wystawie w Muzeum Narodowym Irlandii w Dublinie. Wiele takich brył masła znajdywano na terenie dzisiejszej Irlandii i Wielkiej Brytanii. Dawniej umieszczano różne produkty w chłodnych miejscach, jednym z nich było właśnie torfowisko. Niska temperatura oraz brak tlenu konserwowały masło, które później spożywano. Często także umieszczano masło w torfie w celach religijnych jako ofiarę dla pogańskich bogów.
Autor: Jacek Czubacki
Ponad 400-letnia wieża lodowa (pers. یخچال, Yakhchāl) w mieście Mejbod w irańskim ostanie Jazd. Służyła do gromadzenia lodu oraz przechowywania żywności przez wiele wieków zanim wymyślono lodówki. Pierwsze wieże lodowe powstalły ok. 400 r. p.n.e. Jak działały? Na początku mieszkańcy Persji zbierali zimą śnieg, który był gromadzony, a następnie wrzucany do ogromnego zbiornika w środku. Niską temperaturę w lecie utrzymywano dzięki grubym ścianom, które były wykonane z mieszanki piasku, gliny, wapna, białek z jajek, włosów kozy oraz popiołu,. Chłodne powietrze będące wewnątrz, dzięki kontaktowi z wodą z kanatu znajdującą się poniżej pomieszczenia, sprawiało, że lód topniał bardzo powoli. Dzięki temu można było w upalne, gorące dni pić schłodzone napoje albo przygotować tradycyjny perski deser Faloodeh, który przypomina sorbet. Obecnie na terenie dzisiejszego Iranu pozostało ponad 100 takich wież.
Autor: Jacek Czubacki
Literatura:
Hemming Jorgensen „Icehouses”. In Fleet, Kate; Krämer, Gudrun; Matringe, Denis; Nawas, John; Rowson, Everett (eds.). Encyclopaedia of Islam, THREE. Brill Online, 2019.
©Wszystkie teksty są chronione prawem autorskim. Wykorzystanie ich części lub całości, tylko pod warunkiem podania linku do źródła lub zgoda.
Na zdjęciu samotna latarnia Þrídrangaviti (Thridrangaviti, Thridrangar) z 1939 roku, która wciąż funkcjonuje. Znajduje się u południowych wybrzeży Islandii na jednej z najwyższych skał archipelagu Vestmannaeyjar (Wyspy Westmana. Została wybudowana przed wybuchem II wojny światowej. W 1938 roku nie było helikopterów, więc budowniczowie za pomocą wspinaczki i drabin dostarczali materiały na sam szczyt. Wiele lat po wojnie powstało niewielkie lądowisko dla śmigłowców. Od 1993 roku latarnia jest automatyczna.
Autor: Jacek Czubacki
©Wszystkie teksty są chronione prawem autorskim. Wykorzystanie ich części lub całości, tylko pod warunkiem podania linku do źródła lub zgoda.
historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com 