19 sierpnia 1943 roku w Sielcach nad Oką w Związku Radzieckim sformowano 1. Samodzielny Batalion Kobiecy im. Emilii Plater, w składzie 1. Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Od nazwy patronki jednostki Emilii Plater, były nazywane potocznie „Platerówkami”. W maju 1945 roku przeddzień zakończenia II wojny światowej ogółem w szeregach 1. I 2. Armii Wojska Polskiego służyło i walczyło około 9,3 tys. żołnierek
Czytaj dalej »
Na zdjęciu drewniana foremka do masła pochodząca z I połowy XX wieku ze wsi Płoszczyna w województwie dolnośląskim. Ma wymiary: wys. 8,5 cm, szer. 11,5 cm, dł. 12,5 cm. Obecnie znajduje się jako eksponat na wystawie w Muzeum Etnograficznym w Krakowie.
Widać piękne zdobienie foremki. Wewnątrz możemy zobaczyć róże w pełnym rozkwicie, dwa świeże pączki, łodygę z kolcami, listki o piłkowanych krawędziach i wyraźnych żyłkach. Tego typu foremki służyły do porcjowania masła przeznaczonego na sprzedaż na bryłki o określonej wadze. Przy okazji zdobienie marketingowo przyciągała uwagę kupujących, wskazując na towar wysokiej jakości, który był sprzedawany później za dobrą cenę.
Autor wpisu Jacek Czubacki
16 sierpnia 1943 roku. Ranny kot wśród ruin miasta Żyzdra w obwodzie kałuskim w ZSRR (obecnie Rosja, Autorem zdjęcia jest radziecki korespondent wojenny Michaił Sawin (1915-2006).
Miasto było okupowane podczas II WŚ przez wojska III Rzeszy od 5 października 1941 roku do 16 sierpnia 1943 roku. Wiosną i latem 1943 roku toczyły się zacięte walki na przedmieściach Żyzdry, które doprowadziły do jej wyzwolenie w połowie sierpnia. Tuż przed odwrotem niemieckie wojska systematycznie niszczyły miasteczko przez dwa tygodnie. Kwartał po kwartale, wysadzając w powietrze budynki mieszkalne, cerkwie, zatruwając studnie oraz zaminowując drogi i pola uprawne. Ludność cywilną przymusowo deportowano w głąb Niemiec. Michał Sawin przed wybuchem wojny był robotnikiem jednej z fabryk w Moskwie. Podczas służby wojskowej przeszedł kurs fotoreportażu. Dzięki temu publikował relacje z frontu przez całą wojnę. Po zakończeniu II WŚ pracował dla tygodnika „Ogoniok”, aż do emerytury w 1995 roku. Sawin, gdy przybył ze swoją jednostką wojskową do Żyzdry zastał opustoszałe zgliszcza. Nie znaleziono nikogo żywego oprócz kota postrzelonego w ucho, który został później opatrzony. Dalsze losy zwierzęcia nie są znane. Prawdopodobnie zostało adoptowane.
Autor wpisu: Jacek Czubacki
historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com 