Na zdęciu stadion z I wieku n.e. w ruinach starożytnego miasta Magnezja nad Meandrem, niedaleko dzisiejszego tureckiego miasta Smyrna nad Morzem Egejskim. Na górze w 1984 roku przed rozpoczęcie wykopalisk i na dole obecnie. Stadion mógł pomieścić od 25 do 30 tys. widzów.
Według legendy miasto Magnezja nad Meandrem zostało założone w Jonii przez greckich mieszkańców europejskiej Magnezji – nadbrzeżnej krainy nieopodal Tesalii, do których dołączyli także Kreteńczycy. Leżała na zboczu góry Thorax, jakieś 15 mil na wschód od Efezu, nad niewielkim dopływem rzeki Meander. Równina otaczająca miasto była niezwykle żyzna, uprawiano na niej m.in. oliwki, winorośl oraz ogórki. W 650 roku w wyniku najazdu przez koczownicze plemię Kimerów zostało zdobyte i zniszczone. Odbudowane zostało przez mieszkańców Miletu i Efezu.
Następnie miasto trafił w ręce w kolejno Spartan, Persów i Aleksandra Wielkiego. W czasach hellenistycznych miasto rozkwitało pod władzą Seleukidów. W 133 roku p.n.e. znalazło we władania Cesarstwa Rzymskiego. W 17 r. n.e. w wyniki trzęsienia ziemie miasto zostało zniszczone. Cesarz Tyberiusz odbudował je z własnych środków. Po najeździe Gotów w 262 roku miasto zaczęło tracić na znaczeniu. W czasach bizantyńskich było siedzibą biskupa. Z czasem miasto w wyniku epidemii oraz klęsk żywiołowych opustoszało i popadło w ruinę. Ruiny miasta zostały odkryte ponownie w latach 1891-93 przez niemieckiego archeologa Carla Humanna. Prace archeologiczne ponownie zostały wznowione w 1984 roku.
Autor: Jacek Czubacki
historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com 