Rysunek naskalny sprzed 8 tys. lat przedstawiający wymarłego ssaka z rodzinny wołowatych Syncerusa antiquusa. Malowidło znajduje się na stanowisku archeologicznym Wadi Mathendous w południowo-zachodniej Libii w pustynnym regionie Fazzan. Syncerus antiquus był dużym ssakiem krętorogim, przypominającym z wyglądu bawoła afrykańskiego. Jego skręcone rogi mogły mieć od 1 do nawet 2 metrów. Ciało miał krępe, ale masywne. Dorosły osobnik mógł osiągać do 3 metrów długość, 190 cm wysokość oraz ważyć od 1,2 do 2 ton. Zamieszkiwał otwarte tereny trawiaste Afryki subsaharyjskiej od 2,5 milionów lat temu do 12 000 lat temu. Wymarł najprawdopodobniej podczas tzw. wymierania plejstoceńskiego, gdzie w wyniku ocieplania się klimatu wymarła niemal cała megafauna. Oprócz zmian w środowiska na wymarcie mogła mieć wpływ konkurencja ze stronnych innych gatunków m.in. bawoła afrykańskiego, a także ekspansja człowieka. Mógł przetrwać do 4 tysięcy lat temu, o czym mogą świadczy rysunki naskalne wykonane przez prehistorycznych ludzi oraz znajdywane szczątki.
Autor: Jacek Czubacki