Paleontolodzy znaleźli w kazachskiej części Syberii, czaszkę tzw. „syberyjskiego jednorożca”, czyli prehistorycznego nosorożca – Elasmotherium sibiricum sprzed 29 tys. lat. Do tej pory uważano, że ten gatunek wymarł wcześniej, ok. 350 tys. lat temu. Niektórzy badacze sugerują, że popularna legenda o mitycznym „jednorożcu” mogła być związana z tym zwierzęciem.
Do odkrycia doszło we wsi Komżażar w obwodzie pawłodarskim, w Kazachstanie. Czaszka należy do wymarłego prehistorycznego nosorożca – Elasmoterium (Elasmotherium sibiricum), który żył we wczesnym plejstocenie na terenach obecnej południowej Rosji, Ukrainy i Mołdawii. W Azji Centralnej stwierdzono jego obecność już w późnym plejstocenie.
Istniało wiele różnych gatunków tego zwierzęcia, które znikały w różnych latach plejstocenu. Do tej pory uważano, że zwierzę wymarło około 350 tys. lat temu. Jednak datowanie radiowęglowe znalezionej czaszki wykazało, że pochodzi sprzed 29 tys. lat czyli Elasmoterium żyło w czasach, gdy żyli już ludzi. Wcześniej już znajdywano czaszki tego zwierzęcia, ale ta jest najmłodsza. Badacze zastanawiają się, co spowodowało, że ten gatunek tak długo przetrwał. Rosyjski paleontolog dr Andriej Szpanski z uniwersytetu w Tomsku wysnuł hipotezę. Według niego obszar Syberii uległ ochłodzeniu, zaczęło brakować pożywienia, a to spowodowało migracje tych zwierząt na południowe krańce, gdzie warunki były dużo korzystniejsze
.
Niektórzy badaczy sugerują, że w wyniku kontaktu człowieka z nosorożcem powstała legenda o fantastycznym stworzeniu – jednorożcu, występującym w mitach i opowieściach, posiadającym jeden róg pośrodku czoła.
Najczęściej w legendach o jednorożcu wyłania się obraz białego konia z rogiem na czole, mające odwagę atakować słonia, posiadające tak ostre kopyta, że jedno ich uderzenie rozcina słoniowi brzuch. Wierzono również, że róg tego stworzenia jak również i jego łzy mają magiczną moc oczyszczania wszystkiego, czego dotkną, i są panaceum na wszelkie trucizny i choroby. Jeśli przyjąć, że prehistoryczny nosorożec – Elasmotherium sibiricum był „prawdziwym jednorożcem” to wyglądał zdecydowanie inaczej niż w legendach i mitach.
Elasmotherium sibiricum był olbrzymim, wysokim nosorożcem na około 2,5 metra i długim na 6 metrów. Żył od 1 mln – 29 tys. lat temu. Jego masa dochodziła nawet do 5 ton. Posiadał pojedynczy, dwumetrowy róg na przodzie czaszki. Jego nogi były o wiele dłuższe niż u innych gatunków nosorożców i pomimo jego masy pozwalały mu galopować z dość dużą prędkością. Zęby były zbliżone budową do końskich, przystosowane do spożywania nisko rosnącej roślinności. Nie miał siekaczy. Był też owłosiony. Dobrze znosił chłody.
Wyniki badań opublikowano w American Journal of Applied Sciences
Autor: Jacek Czubacki
Na podstawie Science Alert,American Journal of Applied Sciences, pavon.kz
historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com 