15 lipca 1943 roku – w 533. rocznice zwycięstwa bitwy pod Grunwaldem w Sielcach nad Oką w ZSRR, odbyła się przysięga żołnierzy 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Przysięga została poprzedzona mszą odprawioną przez kapelana 1. Dywizji ks.Wilhelma Kubsza. Po zaprzysiężeniu żołnierze przedefilowali przed trybunę honorową.
Msza odprawiona przez kapelana 1. Dywizji Wilhelma Kubsza, Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Platerówki odbierają komunie z rąk kapelana ks. Wilhelma Kubsza
Podniesienie polskiej flagi na maszt. Z Tyłu od lewej Wanda Wasilewska obok niej dowódca 1.Dywizji gen. Zymunt Berling.
Wyprowadzenie sztandaru 1. Dywizji. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Żołnierze składają przysięgę. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Żołnierze 1 Dywizji przedefilowali przed trybunę honorową. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Autor: Jacek Czubacki
historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com 
Rapovets V.L. w 1944r. w mejsce Byalostoku poszed do 2go Pulku piechoty 1DP WP. Bylem horunzi pomocznikem sztabu wloncznosci 2-go pulku pehoty 1j dywisii Wojska Polskego imja Tadeusza Kosciuszki. . Smierc bohatera w 2.2.45r. w Drawsku Pomorskiem. Mam ksenzke Jerzy Koczaka « Klucz do Berlina» 1966 roku wydawnictwa MON. Czytam ze 1go lutego 1945r. pulki 1j Dywysji piechoty 1 Armii WP doszli do Podgaje, waznego wezelja komynikacyjnego. Niemcy miali w Podgajach doskonale warunki obsrewacji I ostrzalu. Atakowac Podgaje zadecydowal general Bewziuk. Na lewe skrzydlo posylali 1j pulk piechoty podpulkownika Maksymczuka. Drugi korpus kawalerii rozlokowany byl na polnocny zachod od Podgajow. Niemcy kontratakowali z ogromna furia, na raze 48j pulk SS « General Seyffardt». O godzine 19.30 batalion 2go pulku piechoty wyszedl na szose do Podgajow, ale szybko zostal obrucony. Zatelefonowal general Poplawski. Niemcy wdzierali sie klinem na styk dywizji radzieckiej I polskiej. 2-go lutego o godzine 10.00 pulki 1y I 2i rozpozcynali akcije. Udalo sie podejsc na odleglosc 200 metrow od pierwszych zabudowan. 3i pulk zajal obrone na scraju lasu pod Podgajami. Kolumne niemcow okolo 200 czl. wyszli na tyly 2go pulku. 1y pulk obszedl Podgaje od poludnia I znalazl sie na polnoc od Wadolu. Niemcy zepchnali caly 2i pulk na wschod od szosy. Na szosie juz nowa kolumna niemcow z Jastrowia. Przybyla 1 brygada artylerii ciezkiej, 12y pulk haubic. I byla oastatnia ataka na Podgaje.
PolubieniePolubienie
Dzielni! Podwójna dla nich radość. Znowu czuli się synami Ojczyzny i mieli jedyna w życiu szansę wyrwać się z sowieckiego raju. Na szczęście nie wiedzieli, że ci z nich, którzy przeżyją, będą opluci przez „Polskę dla Polakow”. 😠
PolubieniePolubienie
Jestem pewna, że na ostatniej fotce, defilada po przysiędze w pierwszym szeregu i pierwszy od lewej to mój śp. tatuś Antoni Marczyk, czy są jeszcze inne fotki tatuś przeszedł z frontem od Lenino do Berlina. Proszę o kontakt : linia-s@wp.pl
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Dzień dobry, wrzucam zdjęcia zarówno platformie na wordpress jak i na portal facebook, gdzie można ich znaleźć ich więcej. Jeśli ma Pani w posiadaniu zdjęcia ojca z frontu i jego ciekawą historie, chętnie opublikuje. Można napisać na fan page bloga na FB: https://www.facebook.com/historiazapomniana poprzez zakładkę „wyślij wiadomość” lub też na maila historiazapomniana1@gmail.com .
Pozdrawiam,
Jacek Czubacki
Redaktor naczelny
PolubieniePolubienie
Witam p. Jacku, niestety ja nie mam żadnych fotek, jedynie co znalazłam na internecie i kiedys w konsultacji z rodziną potwierdzili mi, że to jest mój tatuś, Tata nie żyje już 30 lat, bardzo ubolewam, że nie znam dokładnie jego historii życia. Urodził się w Podhajcach (kiedyś ZSSR), potem Sybir, o którym nigdy nic nie mówił, potem dotarł do Siedlec i od Lenino do Berlina. Jego rodzina , przyrodnie rodzeństwo z Syberii osadzili sie po całej Polsce, odnalazłam ich dopiero po stanie wojennym, jedyna fotka którą udało mi się uziskać od rodziny to wspólna z Podhajec jeszcze. Nie znam losów jego ojca, matka ponoć umarła przy porodzie mojego taty. Jak wojna się skończyła został przerzucony jako żołnierz na ziemie odzyskane, po zaślubinach z moją mama wrócili do Jarosławia.
PolubieniePolubienie