
Posągi z doliny Bada, fot. źródło: Revelations of the ancient world
Dolina Bada znana też jako dolina Napu jest położona w Parku Narodowym Lore Lindu w Indonezjim w Środkowym Celebesie. W tym miejscu znajduje ponad sto niezwykłych posągów owianych tajemnicą. Większości z nich była rzeźbiona i przedstawia ludzkie postacie. Jednak niewiele o nich wiadomo, kiedy powstały i przez jaką cywilizację zostały stworzone przed tysiącami lat.
Posągi z doliny Bada zostały odkryte w 1908 roku, czyli niewiele prawie ponad 100 lat temu. Od odkrycia minęło dużo czasu, jednak o tych obiektach wciąż niewiele wiemy. Nie wiadomo kiedy dokładnie powstały. Niektórzy badacze spekulują, że zostały wyrzeźbione 5000 lat temu, a inni z kolei ok/ 1000 roku. Jeszcze inni uważają, że są podobne do tych z Laosu, Kambodży czy z innych rejonów Indonezji sprzed 2 tys. lat.

Posąg z widocznymi genitaliami, być może symbolizował płodność, fot. Pinterest
Nie tylko dokładny wiek ich powstania jest nieznany, ale i też ich twórcy. Chociaż wielu badaczy sugeruje, że zostały wykonane przez kulturę, które stworzyła podobne rzeźby w innych częściach Azji Południowo-Wschodniej. Jednak posągi z doliny Bada są na tyle unikalne, że musiały być wykonać przez inną nieznana wcześniej cywilizacje.

Fot. źródło: Revelations of the ancient world
Nie wiadomo także, jakie miały pierwotnie znaczenie. Miejscowa ludność uważa, że posągi powstały w celu kultywowania dawnych przodków. Opowiadają także historię ich powstania. Na przykład jeden z posągów jest nazywany Tokala’ea, który miał być w przeszłości gwałcicielem, za co za karę został zamieniony w kamień. Głębokie cięcia wskazują, że był ranionym nożem.

Posąg Tokala’ea w Środkowym Celebesie w Indonezji, Fot. Oliver van Straaten/Flickr
Kolejny posąg jest znany jako Tadulako, który miał ochronić miejscowych mieszkańców przed kradzieżą. Jednak pewnego dnia jeden z nich sam skradł miskę ryżu, za co został przemieniony w kamień.
Inni sugerują, że miały coś wspólnego ze składaniem ofiar. Niektórzy uważają, że składając posągom ofiarę, odpędzały złe duchy podczas, gdy jeszcze inni twierdza, że posągi posiadały niezwykłe nadprzyrodzoną moc i mogły znikać lub przemieszczać z jednego miejsca na drugie.

Fot. źródło: Revelations of the ancient world
Niezależnie jakie było ich pierwotnego przeznaczenia, figury zostały wyrzeźbione z kamieni sprowadzonych z innego miejsca. To może oznaczać, że ci ludzie musieli być zorganizowaną społecznością, która potrafiła się podjąć tak wielkiego przedsięwzięcia.

Fot. źródło: Revelations of the ancient world
Szczegóły posągów są minimalistyczne. Niektóre z nich przypominająca ludzkie postacie i są przedstawione w pozycji zazwyczaj stojącej, bez nóg z niezwykle dużymi głowami,. Jeśli o chodzi o rysy twarzy, są zwyczaje pokazane z dużymi okrągłymi oczami, z brwiami, policzkami, podbródkiem.

Kolejny z posągó w dolinie Bada, fot. Aesthetic Grounds
Niektóre z nich mają przedstawiony zarys genitaliów, co może sugerować kult płodności. Większość rzeźb została rozmieszczona pojedynczo, ale są niektóre ułożone w parach lub w małych grupkach. Są też różne wielkość duże i małe. Największy z nich ma,4,5 m, a najmniejsze kilkadziesiąt centymetrów

Kalambas, fot. Aesthetic Grounds
Oprócz posągów i rzeźb w dolinie Bada, znajdziemy też tzw. kalambas, czyli okrągłe zbiorniki wykute z pojedynczych kamiennych bloków. Można je znaleźć w różnych częściach regionu. Mają różne kształty i rozmiary. Niektóre z nich na przykład mają pojedynczy otwór w środku podczas, gdy inne mają wadze względu na przegrodę.
Były pokrywane ciężkimi kamiennym pokrywami, które służyły do przykrycia zbiorników, co z kolei może wykluczać, że pełniły rolę wanny. Podobnie jak w przypadku posągów, nie jest do końca jasne do czego mogły służyć te zbiorniki. Do dzisiaj wielu badaczy i turystów są pod wrażeniem tych niezwykłych obiektów.
Autor: Jacek Czubacki
Literatura i źródła:
Nicholas Tarling, The Cambridge history of Southeast Asia: From early times to c.1500,, Cambridge University Press, 1992, s. 134
Bada Valley, Sulawesi, Indonesia – Megalithic Statues Hidden Half a World Away
The Megalithic Culture of Indonesia, Manchester University