Posągi z doliny Bada, fot. źródło: Revelations of the ancient world
Dolina Bada znana też jako dolina Napu jest położona w Parku Narodowym Lore Lindu w Indonezjim w Środkowym Celebesie. W tym miejscu znajduje ponad sto niezwykłych posągów owianych tajemnicą. Większości z nich była rzeźbiona i przedstawia ludzkie postacie. Jednak niewiele o nich wiadomo, kiedy powstały i przez jaką cywilizację zostały stworzone przed tysiącami lat.
1937 rok, turyści stojący przed posągiem, fot. wikimedia commons
Posągi z doliny Bada zostały odkryte w 1908 roku, czyli niewiele prawie ponad 100 lat temu. Od odkrycia minęło dużo czasu, jednak o tych obiektach wciąż niewiele wiemy. Nie wiadomo kiedy dokładnie powstały. Niektórzy badacze spekulują, że zostały wyrzeźbione 5000 lat temu, a inni z kolei ok/ 1000 roku. Jeszcze inni uważają, że są podobne do tych z Laosu, Kambodży czy z innych rejonów Indonezji sprzed 2 tys. lat.
Posąg z widocznymi genitaliami, być może symbolizował płodność, fot. Pinterest
Nie tylko dokładny wiek ich powstania jest nieznany, ale i też ich twórcy. Chociaż wielu badaczy sugeruje, że zostały wykonane przez kulturę, które stworzyła podobne rzeźby w innych częściach Azji Południowo-Wschodniej. Jednak posągi z doliny Bada są na tyle unikalne, że musiały być wykonać przez inną nieznana wcześniej cywilizacje.
Fot. źródło: Revelations of the ancient world
Nie wiadomo także, jakie miały pierwotnie znaczenie. Miejscowa ludność uważa, że posągi powstały w celu kultywowania dawnych przodków. Opowiadają także historię ich powstania. Na przykład jeden z posągów jest nazywany Tokala’ea, który miał być w przeszłości gwałcicielem, za co za karę został zamieniony w kamień. Głębokie cięcia wskazują, że był ranionym nożem.
Posąg Tokala’ea w Środkowym Celebesie w Indonezji, Fot. Oliver van Straaten/Flickr
Kolejny posąg jest znany jako Tadulako, który miał ochronić miejscowych mieszkańców przed kradzieżą. Jednak pewnego dnia jeden z nich sam skradł miskę ryżu, za co został przemieniony w kamień.
Posąf Tadulako, fot. pariwisataposo.blogspot.com
Inni sugerują, że miały coś wspólnego ze składaniem ofiar. Niektórzy uważają, że składając posągom ofiarę, odpędzały złe duchy podczas, gdy jeszcze inni twierdza, że posągi posiadały niezwykłe nadprzyrodzoną moc i mogły znikać lub przemieszczać z jednego miejsca na drugie.
Fot. źródło: Revelations of the ancient world
Niezależnie jakie było ich pierwotnego przeznaczenia, figury zostały wyrzeźbione z kamieni sprowadzonych z innego miejsca. To może oznaczać, że ci ludzie musieli być zorganizowaną społecznością, która potrafiła się podjąć tak wielkiego przedsięwzięcia.
Fot. źródło: Revelations of the ancient world
Szczegóły posągów są minimalistyczne. Niektóre z nich przypominająca ludzkie postacie i są przedstawione w pozycji zazwyczaj stojącej, bez nóg z niezwykle dużymi głowami,. Jeśli o chodzi o rysy twarzy, są zwyczaje pokazane z dużymi okrągłymi oczami, z brwiami, policzkami, podbródkiem.
Kolejny z posągó w dolinie Bada, fot. Aesthetic Grounds
Niektóre z nich mają przedstawiony zarys genitaliów, co może sugerować kult płodności. Większość rzeźb została rozmieszczona pojedynczo, ale są niektóre ułożone w parach lub w małych grupkach. Są też różne wielkość duże i małe. Największy z nich ma,4,5 m, a najmniejsze kilkadziesiąt centymetrów
Kalambas, fot. Aesthetic Grounds
Oprócz posągów i rzeźb w dolinie Bada, znajdziemy też tzw. kalambas, czyli okrągłe zbiorniki wykute z pojedynczych kamiennych bloków. Można je znaleźć w różnych częściach regionu. Mają różne kształty i rozmiary. Niektóre z nich na przykład mają pojedynczy otwór w środku podczas, gdy inne mają wadze względu na przegrodę.
Kalambas fot. Lore Lindu
Były pokrywane ciężkimi kamiennym pokrywami, które służyły do przykrycia zbiorników, co z kolei może wykluczać, że pełniły rolę wanny. Podobnie jak w przypadku posągów, nie jest do końca jasne do czego mogły służyć te zbiorniki. Do dzisiaj wielu badaczy i turystów są pod wrażeniem tych niezwykłych obiektów.
Autor: Jacek Czubacki
Literatura i źródła:
Nicholas Tarling, The Cambridge history of Southeast Asia: From early times to c.1500,, Cambridge University Press, 1992, s. 134
Bada Valley, Sulawesi, Indonesia – Megalithic Statues Hidden Half a World Away
The Megalithic Culture of Indonesia, Manchester University
